بررسی تغییرات درازمدت تبخیر و تعرق گیاه‌مرجع در چند نمونه اقلیمی گرم کشور

این تحقیق با استفاده از آمار و اطلاعات هواشناسی13 ایستگاه سینوپتیک کشور با اقلیم‌های گرم در دوره مشترک آماری 2006-1957 انجام شد. به‌منظور بررسی روند داده‌های تبخیر و تعرق گیاه‌مرجع (ET0) با روش پنمن- مانتیث- فائو 56 در مقیاس‌های فصلی و سالانه در دوره آماری50 ساله از دو آزمون ناپارامتری من- کندال و تخمین‌گر سِن استفاده گردید. همچنین برای دستیابی به نتایج بهتر و اطمینان از وقوع تغییرات معنی‌دار در اقلیم منطقه و آشکارسازی چگونگی تغییرات میانگین‌های ETo، دوره مطالعاتی به دو دوره 50 و 16 ساله تفکیک شد و به منظور مقایسه میانگین‌های دوره‌ها با هم، از آزمون من- ویتنی بهره گرفته شد. نتایج حاصل از بررسی روند ETo با دو آزمون نشان داد که در دوره 50 ساله، 53 درصد ایستگاه‌ها در فصل‌های مختلف و یا در مقیاس سالانه دارای روند معنی‌دار بوده‌اند و 47 درصد ایستگاه‌ها در کل عدم معنی‌داری را نشان داده‌اند. بیشترین روند معنی‌دار ETo تأیید شده به وسیله هر دو آزمون، در فصل تابستان و کمترین معنی‌داری در فصل زمستان مشاهده شده است. نتایج نشان می‌دهد که در 65 درصد موارد شیب روند معنی‌دار ETo در مناطق مورد بررسی، چه در مقیاس فصلی و چه در مقیاس سالانه منفی به دست آمد. به منظور بررسی دقیق‌‌تر تغییرات موجود در پارامترETo، مقایسه نتایج میانگین‌های ETo در دو دوره‌ زمانی 16 ساله و درازمدت (50 ساله) نشان داد که در مقیاس فصلی و سالانه در 67 درصد موارد کاهش و در 33 درصد موارد افزایش میانگین ETo در دوره 16 ساله نسبت به دوره درازمدت به وقوع پیوسته است که این با نتایج حاصل از روند درازمدت ETo که در بیشتر موارد کاهشی است، هم‌خوانی دارد.